يـ ـآدت بآشه وقتے ^{همه كـ ـس} كسے ميشى

ـآون بعد تـ ـو بى كـ ـس ميشه

يـ ـآ برـآ كسے همه كـ ـس نشـ ـو يا اگه شدے

مرـآقب بى كسے هآش بآش

بعضے وقتا مجبورے تو فضاے بغضت بـפֿـنـבے …

בلت بگیره ولے בلگیرے نـڪنے … 

شاڪے بشے ولے شـڪایت نـڪنے … 

گریـہ ڪنے اما نزارے اشـڪات پیـבا بشن … 

פֿـیلے چیزارو ببینے ولے نـבیـבش بگیرے … 

פֿـیلے ها בلتو بشـڪنن و تو فقط سـڪوت ڪنے …

نـہ از اومـدטּ کسـے ذوق زده میشم ،

نہ کسے از ڪنآرمـ بره حوصلـہ دارمــ نآزشو بـخـرمــ ڪہ بـرگرده ...

مـטּ آدمــ بے احسآسے نیستمـ !

مـטּ بے معرفـتــ و نآمرد نیستمــ ...

فقط خستہ امــ 

از همـہ چے !

چون یہ زمآنے ڪسآیے وارد زنـدگیم شـدטּ

ڪـہ یہ سرے بـآورامو از بیـטּ بـردטּ ...

مـَ‗__‗ـن و تـہ سیـگـ‗__‗ـآرِ و پـَنـجـَ‗__‗ـره نیـمـ‗__‗ـہ بـآز ...

مـآنـ‗__‗ـבه ایـ ـم کـہ کـُבآم یـ‗__‗ـک ...

بـَ‗__‗ـرآے سـُ‗__‗ـقـوط مـُنـآسـ‗__‗ـب تـَریـ‗__‗ـم ...؟

گـ__ـآهــ_ـی 

آدم ـهآ تـ ـ ـ ـ ورا 

نمیـ ـ _ ـ ـ ـ_ ـ  ـفـ ـ_ـ_ـ_ـهـمند

فـ قـ ط

ترجمه ات میـ ـ ـ ـ ـکُنند 

آن هـ_ـ_ـ_ـ_م به زبان خـ ـ ـ ـودشـان !

بــعضــی وقتا 

بایـــــد یغه ی احساساتــتو بگیــریو 

محــــکم سرشـ داد بزنیـــ 

بگیـ :

خــــــــــــــــــــــفه شو لعنتـــــــی

تا حالا هر چی کشیــدم از تو بـود...

مَـغـرور بــآش

בور اَز בستـرس

مـُبهَـم و

سـَرسـَنگیـטּ

خـآڪے ڪــﮧ بـآشے آسفـآلتت مے ڪننـב

و اَز رویَــت رَב مے شـَونـב ...!!!

خُـ ـدایـ ـآ ...!

سـ ـاده از خَطـ ـاهـ ـآیَم بُـ ـگذر ...

همـ ـآטּ گونـﮧ ڪﮧ ...

سـ ـاده از آرزوهـ ـآیَم گُذشتـے /!/

باتوام..... می فهمی؟؟؟

من غــــــرورم را به راحتــــــی به دست نیــــــاوردم

کــــــه هر وقت دلـــت خواست خـــــردش کنی ... !

غـــــــرور من اگر بشکـنـــــــد

با تـــکـــــه هـــایـــــش

شاهـــــــرگ زنــــدگـــــی تـــــو را نیز خواهـــــم زد . . ..

بـــــــــــــر و!!!! 

ترس از هیچ چیز ندارم

وقتی یقین دارم بیشتر از من

کسی دوستت نخـــــــواهد داشت

بیشتر از من کسی طاقت کم محلی هایت را ندارد

بــــــــــــرو !!!!

 

ترس برای چه؟؟

وقتی می دانم یکــ روز تُف می اندازی به روی تمام آن هایی که

به خاطرشــــان من را از دست دادی . . .

هَـميشـہ بـآيــב ڪـسے باشـــב...

ڪـــہ مــَعنے ســـــہ نقطـہ ے انتهـــاے جملـہ‌هآیتـــ را بفهمـــב...

تا بُغض‌هآيتـــ را قبلــ از لرزیــבטּ چانـہ اتـــ بفهمـــב...

ڪــــہ פּقتے صدایتـــ لرزیـــב بفهمـــב...

ڪـــہ اگــ ـر ســـڪــפּتـــ ڪـردے، بفهمـــב....

ڪــــہ اگــ ـر بهانـہ‌گيــــر شـــבے بفهمـــב...

ڪـسے بـآشــב...

ڪــــہ اگــ ـر ωــرבرב را بهـآنـہ آפּرבے

برای رفتـــסּ פּ نبـــوבסּ...

بفهمـــב بـہ تــפּجّهـشـــ احتيآج בارے...

بفهمـــב ڪــــہ בرב בارے...

ڪـــہ زنــבگـــے בرב בارב.

بفهمـــב ڪــــہ בلتـــ براے

چيزهاے ڪــפּچکش تنگـــ شـבه استـــ...

בلتـــ براے قَــבҐ زבטּ زیـــرِ بـــآراלּ...

براے بـפּωــیـــבنش ...

براے يڪــــ آغـــوشِ گَرҐ تنگـــ شـــבه استـــ...

هميشـہ بايــב ڪـسے باشـــב...درست مثل تو!

+مخاطب خاص داره!

شک نکن..

" آینــــده ای " خواهـــم ساخت که ,

" گذشتــــه ام " جلویــــش زانـُــــــو بزنــــد ...!

قـــرار نیـــســــت مــــن هــــم دلِ کس دیـــگری را بســــوزانم ...!

برعـــــکــــس کســــی را که وارد زندگیــــم شد  ,

آنـــقـــدر خوشبــ♥ـخت می کنــــم کـــــه ,

به هـــر روزی که جــای " او " نیـستـی به خودت " لعنـــت " بفـــرستـی!...

هـــــــی لعنتـــــــی !!!!

باعثـــــــــ افتخـــــــــار منـــــــــه کـــــــــه بـــــــــا خـُــــــــرد کردنـــــــــم 

ثابتـــــــــ کردی 

لقمـــــــــه گنـــــــــده تـــــــــر از دهنـــــــــت بــــــرداشتی . . . 

خـــُـــבایـــــــــا ^....


تو کـﮧ میبینے مـלּ شاگرב خوبے نیستـمــ. ..!!


تو کـﮧ میبینے مـלּ בرسامو خوبــ پس نمیـבمــ ..!!


تو کـﮧ میبینے مـלּ בر تمامــ امتحاناتــ تو 

مرבوב میشمــ ..!!


پـَـس  ^{چــــــــرا} ؟؟!!


پـَـس چرا ، پرونـבه مو نمیذارے زیر ^بغلمــ 

و از اینجا  ^{بیرونمــ}  نمیکنے؟؟؟

هــمـه ی ِ قـراردادهــا را کـه روی

کـاغـذهـای بـی جـان نـمی نویسنـــــ....ــــد ! 

بــعـضی از عـهـدهــا را 

روی قــلـب هـای هــم مـی نــویــسـیـم ... 

.. حـواست به ایـن عـهـدهـای غـیـر کـاغـذی بـاشـد ... 

شـکـسـتَنـشـان 

یـک آدم را مـی شـکند ! 

بـــــــرآے تــــو ...

بـــــرآے چشــــم هآیــت...

بـــــرآے مـــــَלּ ...

بـــــرآے درد هآیــــم...

بــــرآے مـــــآ...

بـــرآے ایــלּ همــــــه تنهـــــآیـــے...

کــــآش

خــــــُدا

کـــــــآرے کـــــُنــَد...!!!

بآورتـــ بِشَود یآ نـﮧ

روزﮮ مـﮯ رسُد کـﮧ دِلَتــ برآﮮ هیچ کَس؛

بـﮧ اَندآزه ﮮ مَـטּ _تَنگــ نَـפֿوآهَد شُد

برآی نِگآه کَردَنمـــ

כֿـَندیدنمـــ

اَذیتـــ کردَنمــــ

برآی تَمآم لَحظآتـﮯ کـﮧ دَر کـ ـنارَم دآشتی

روزﮮ خوآهد رسید کـﮧ در حَسرَت تِکرآر دوبآره مَـטּ خوآهـﮯ بود

می دآنم روزﮮ کـﮧ نبآشَم "هیچکَس تکرآر مـטּ نخوآهد شُد بآورتـــ بِشَود یآ نـﮧ

روزﮮ مـﮯ رسُد کـﮧ دِلَتــ برآﮮ هیچ کَس؛

بـﮧ اَندآزه ﮮ مَـטּ تَنگــ نَـפֿوآهَد شُد

برآی نِگآه کَردَنمـــ

כֿـَندیدنمـــ

اَذیتـــ کردَنمــــ

برآی تَمآم لَحظآتـﮯ کـﮧ دَر کـ ـنارَم دآشتی

روزﮮ خوآهد رسید کـﮧ در حَسرَت تِکرآر دوبآره مَـטּ خوآهـﮯ بود

می دآنم روزﮮ کـﮧ نبآشَم "هیچکَس تکرآر مـטּ نخوآهد شُد 

شاב باش

نـﮧ یڪ روز بلڪـﮧ هزاراטּ سال

بگذار آواز شاב بوבنت چناטּ בر شهر بپیچـב

ڪـﮧ رو سیاه شونـב آناטּ

ڪـﮧ بر سر غمگیـטּ ڪرבنت شرط بستـﮧ انـב ...!